کد مطلب:322931 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:265
پیدایش فرقه ی بابیه و بهائیه
كشور ما ایران در قرن 13 قمری / 19 میلادی گرفتار توفان سیاسی بی رحم و ویرانگری شد كه ناشی از رویارویی دو غول بزرگ استعمار و استثمار آن زمان، امپراطوری های انگلیس و روس بود. بر اثر ضعف حكومت سلسله ی قاجار، كشور هدف حملات بیگانگان قرار گرفت. تزارهای روسیه تصمیم داشتند كه بنا به تأكید پتر كبیر، سلطه ی خود را بر ایران گسترش دهند و از ایران به آب های گرم خلیج فارس راه یابند. برای رسیدن به این اهداف، دو جنگ خانمان سوز را به ایران تحمیل كردند. در این دو جنگ، روس ها متوجه نیروی علما در میدان مبارزه با استعمار شدند، زیرا مردم با فرمان فقها و پیشوایان مذهبی هم چون آیت الله كاشف الغطاء، ملا احمد نراقی، آقای سید محمد مجاهد اصفهانی و ملا محمد جعفر استرآبادی برای دفاع از كشور بسیج شدند و پیشروی شایانی كردند. در این جنگ، روسیه ی تزاری متحمل ضربه ی سنگینی از
ایران شد و حتی فرمانده ی قوای روسی نیز از پای درآمد.
این شرایط، روسیه را وادار كرد تا با رقیب خود انگلیس، از در سازش درآید. آنان از وضعیت حاكم در دربار قاجار به ویژه رقابت و حسادت شدید میان شاهزادگان سود جستند و تلاش كردند تا در وحدت و یكپارچگی میان ارتش و مردم ایران رخنه ایجاد كنند. در این زمینه برای حذف عامل اصلی مقاومت و هم بستگی مردم مسلمان ایران در برابر بیگانگان یعنی تبعیت ایشان از فقها و پیشوایان مذهبی اقدامات مختلفی انجام دادند.
از جمله ی این اقدامات، طرح پروژه ی استعماری دسیسه آمیزی است كه جاسوسان زبردست دولت روس، به خصوص كینیاز دالگوركی شاهزاده و كارمند قوی سفارت روس در ایران به اجرا در آوردند. در این طرح آن ها به دنبال علم كردن نایب خاص جعلی برای امام زمان (ع) بودند، تا از این طریق بتوانند نفوذ مراجع تقلید و فقها را در میان مردم بی اثر كنند. بدین منظور كینیاز دالگوركی، طلبه ای كم سواد از مكتب شیخیه به نام میرزا علی محمد شیرازی را شناسایی كرد و مناسب مقصود خود تشخیص داد. وی توانست میرزا علی محمد را تشویق كند تا در سال 1260 هجری قمری خود را باب امام زمان (عج) بنامد. سپس او را به ادعاهای دیگری از جمله ادعای امام زمانی، نبوت و پیامبری و حتی ادعای خدایی وادار كردند. بدین وسیله آن ها موفق شدند مردم رنج دیده و جنگ زده و شكست خورده را به جان هم اندازند و سرانجام فرقه ی بابیه و
سپس بهائیه را به وجود آورند. [1] .
هر چند طرح ها كاملا محرمانه و پوشیده بود، اما پس از انقراض دولت تزار روسیه روشن شد كه فرقه ی بابیه و بهائیه، ساخته و پرداخته ی یكی از كاركنان مرموز روسی است كه بعدا به مقام سفارت رسید. هر چند مبلغان بهائی در كتمان این حقیقت تلاش فراوان می كنند، اما آن قدر اسناد و مدارك در آثارشان وجود دارد كه جای هیچ انكاری نمی ماند. [2] .
ایران شد و حتی فرمانده ی قوای روسی نیز از پای درآمد.
این شرایط، روسیه را وادار كرد تا با رقیب خود انگلیس، از در سازش درآید. آنان از وضعیت حاكم در دربار قاجار به ویژه رقابت و حسادت شدید میان شاهزادگان سود جستند و تلاش كردند تا در وحدت و یكپارچگی میان ارتش و مردم ایران رخنه ایجاد كنند. در این زمینه برای حذف عامل اصلی مقاومت و هم بستگی مردم مسلمان ایران در برابر بیگانگان یعنی تبعیت ایشان از فقها و پیشوایان مذهبی اقدامات مختلفی انجام دادند.
از جمله ی این اقدامات، طرح پروژه ی استعماری دسیسه آمیزی است كه جاسوسان زبردست دولت روس، به خصوص كینیاز دالگوركی شاهزاده و كارمند قوی سفارت روس در ایران به اجرا در آوردند. در این طرح آن ها به دنبال علم كردن نایب خاص جعلی برای امام زمان (ع) بودند، تا از این طریق بتوانند نفوذ مراجع تقلید و فقها را در میان مردم بی اثر كنند. بدین منظور كینیاز دالگوركی، طلبه ای كم سواد از مكتب شیخیه به نام میرزا علی محمد شیرازی را شناسایی كرد و مناسب مقصود خود تشخیص داد. وی توانست میرزا علی محمد را تشویق كند تا در سال 1260 هجری قمری خود را باب امام زمان (عج) بنامد. سپس او را به ادعاهای دیگری از جمله ادعای امام زمانی، نبوت و پیامبری و حتی ادعای خدایی وادار كردند. بدین وسیله آن ها موفق شدند مردم رنج دیده و جنگ زده و شكست خورده را به جان هم اندازند و سرانجام فرقه ی بابیه و
سپس بهائیه را به وجود آورند. [1] .
هر چند طرح ها كاملا محرمانه و پوشیده بود، اما پس از انقراض دولت تزار روسیه روشن شد كه فرقه ی بابیه و بهائیه، ساخته و پرداخته ی یكی از كاركنان مرموز روسی است كه بعدا به مقام سفارت رسید. هر چند مبلغان بهائی در كتمان این حقیقت تلاش فراوان می كنند، اما آن قدر اسناد و مدارك در آثارشان وجود دارد كه جای هیچ انكاری نمی ماند. [2] .
[1] براي آشنايي بيش تر به كتاب هاي «بابي گري و بهائي گري» نوشته ي محمد مهدي اشتهاردي و «بهائيت در ايران» تأليف دكتر زاهد زاهداني و خاطرات پرنس دالگوركي مراجعه شود.
[2] پاره اي از اين مدارك ذيل عنوان 8. دست هاي پنهان و آشكار استعمار در پيدايش فرقه ي بابيه و بهائيه مي آيد.